Czy świat jest teatrem? O fraszce "O żywocie ludzkim" dla siódmej klasy

Fraszka "O żywocie ludzkim" jest wyrazem zadumy nad ludzkim życiem. Ten krótki utwór ma zatem charakter refleksyjny, nawet filozoficzny. Przecież to filozofowie próbują udzielać odpowiedzi na trudne pytania, które nas, ludzi nurtują. Jakie znaczenie ma to, co robimy? Czy nasza działalność w różnych dziedzinach ma ostatecznie jakiś sens? Jaki?

Podmiot liryczny to osoba pogodzona z koniecznościami życia. Jest to człowiek świadomy, że wszystko przemija: zacność, uroda, moc, pieniądze, sława. Wszystko jest kruche i ulotne. Człowiek jest podobny do marionetki, która pojawia się na chwilę na scenie w teatrze świata/życia i po odegraniu swojego przedstawienia znika. Takie właśnie stwierdzenie kończy omawiany przez nas utwór. "Naśmiawszy się nam i naszym porządkom,/Wemkną nas w mieszek, jako czynią łądkom." Rozpoczyna go równie pesymistyczny dwuwers: "Fraszki to wszystko, cokolwiek myślemy, Fraszki to wszystko, cokolwiek czyniemy". A zatem wszystko, co człowiek czyni jest błahostką bez znaczenia. I rodzi się tylko pytanie: czy Mistrz Jan z Czarnolasu naprawdę miał taki pogląd na temat sensu wszelkich wysiłków, które nieustannie podejmują ludzie?