Co to jest charakter i jak scharakteryzować postać (Tezeusza)?

Charakter to pewien zbiór naszych cech wewnętrznych, psychicznych. Te cechy wyróżniają nas od innych, sprawiają, że jesteśmy niepowtarzalną osobą. Jedną z ważnych umiejętności, jakie powinniście zdobyć na języku polskim jest umiejętność charakteryzowania, czyli jakby pogłębionego, dokładniejszego opisu postaci. Nie ograniczamy się do przedstawienia cech zewnętrznych, wyglądu. Chcemy w sposób pełniejszy przedstawić jakąś postać rzeczywistą albo literacką, na przykład Tezeusza.

Najpierw zastanówmy się, kim był Tezeusz. Gdzie spotkaliśmy się z tą postacią? Napiszmy o jego pochodzeniu, rodzicach, mieście, z którym był szczególnie związany. 

Potem przedstawmy jego wygląd. Dobrze byłoby znaleźć w internecie zdjęcia greckich posągów, ukazujące tę postać i na tej podstawie napisać kilka zdań. Możecie też posłużyć się własną wyobraźnią i wymyślić, jakie miał włosy czy oczy...

W kolejnej części pracy (koniecznie od nowego akapitu) napiszcie o kilku ważnych cechach Tezeusza. Określiliśmy je na lekcji, więc nie powinno być z tym problemu. Pamiętajcie tylko o krótkim uzasadnieniu cech, przywołaniu przykładów zachowania bohatera w jakiejś sytuacji.

Pamiętajcie o tym, że każdą pracę należy zgrabnie zakończyć. Napiszcie coś od siebie o opisywanej postaci, wyraźcie własną opinię. Czy taka postać sprzed dwóch tysięcy lat (albo więcej) robi jeszcze jakieś wrażenie Czy może nas zainteresować?

Dodaję też rysunkową notatkę, która jest trochę żartobliwym obrazem walki Tezeusza z Minotaurem w labiryncie.

Żaglowce na morzu i inne niełatwe wyrazy. Ćwiczenia ortograficzne dla szóstej klasy

 I znów powraca hasło: "Ćwiczenie czyni mistrza". Zapraszam szóstoklasistów do poćwiczenia przed zaplanowanym dyktandem. Do zadań, które wykonywaliśmy w klasie dorzucam jeszcze kilka ćwiczeń opracowanych na Learning Apps. Miłej zabawy! 

ćwiczenie 1

ćwiczenie 2

ćwiczenie 3

ćwiczenie 4

I jeszcze rysunek z żaglowcem oraz kilkoma wyrazami z trudnością ortograficzną. Może pomarzymy o egzotycznych podróżach teraz, w listopadzie.😀

O upadku Ikara

Kolejnym z omawianych przez nas mitów była ciekawa historia Dedala i Ikara. Dedal był znakomitym artystą i wynalazcą. Przypisywano mu wynalezienie takich pożytecznych przedmiotów jak piła, cyrkiel czy poziomica. Niestety, miał też pewną słabość - był zazdrosny. To niezbyt chwalebne uczucie sprawiło, że zepchnął ze skały swojego siostrzeńca - Talosa, który również przejawiał wielkie zdolności i skonstruował kilka wynalazków. Za ten zbrodniczy czyn ukarano Dedala go wygnaniem z Aten. Udał się na wyspę Kretę, gdzie przyjął go gościnnie król Minos. 

W królestwie Minosa Dedalowi żyło się nieźle. Zbudował dla władcy, a właściwie jego niewydarzonego synalka, Minotaura labirynt. Było tam tyle komnat i korytarzy, że potwór ( z głową byka) nie mógł wyjść. I dobrze, bo na wolności był bardzo niebezpieczny, rzucał się na ludzi i zjadał ich. O tym , w jaki sposób pozbyto się Minotaura i kto tego dokonał opowiemy innym razem.

Dedal po pewnym czasie chciał wrócić do ojczyzny, czyli Aten. Niestety, król Minos nie zgadzał się na opuszczenie wyspy. Wtedy Dedal wymyślił sposób ucieczki, zbudował skrzydła i poszybował nad morzem razem z synem, Ikarem. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie nieostrożność Ikara. Zapomniał on, że nie powinien lecieć zbyt wysoko, bo słońce stopi wosk, którym sklejone były pióra. I tak się stało, promienie słoneczne rozpuściły wosk, Ikar runął z wielkiej wysokości do morza. I to właściwie koniec tej historii.

Ikar jako symbol uniesień młodości okupionych tragedią będzie wracał w różnych dziełach późniejszych epok. Mit ten pokazuje też jedno z największych marzeń, jakie towarzyszyło ludziom od setek lat. Marzenie o lataniu. 

Dzisiejsza rysunkowa notatka ma formę karty pracy, którą można uzupełnić.

 

Warto znać obraz Buegela "Pejzaż z upadkiem Ikara". Kto znajdzie na tym obrazie Ikara wykaże się dużą spostrzegawczością.😀