Zaczynamy omawiać "Quo vadis", więc sięgam po rysunkowe notatki sprzed kilku lat, abyście nie szukali ich w dawnych postach. Jeśli ktoś jest zainteresowany komentarzem 😁 może przejrzeć posty z przełomu lat 2019/2020. Jak to było dawno! Jak ten czas "leci".😀
Henryk Sienkiewicz jest autorem, którego naprawdę nie wypada nie znać. W swojej epoce ( a była to druga połowa XIX wieku oraz początek wieku XX) był chyba najsławniejszym i pewnie najbardziej lubianym polskim pisarzem. Stworzył niezapomniany cykl powieści historycznych - Trylogię. Pana Wołodyjowskiego, Kmicica, Skrzetuskiego, Zagłobę znał chyba każdy. Czy tak jest nadal?
Nasza znajomość z Sienkiewiczem zaczęła się, jak pamiętacie, od "W pustyni i w puszczy". Teraz pora na "Quo vadis". Poszukamy w tekście ze strony internetowej takich oto informacji:
1. Trzy czynniki, które wpłynęły na powstanie powieści "Quo vadis": (zastosuj w notatce formę równoważników)
a. ..................................................................................................
b. ..................................................................................................
c. ...................................................................................................
2. Trzy dzieła, które pozwoliły pisarzowi pogłębić wiedzę o epoce:
a. ...................................................................................................
b. ...................................................................................................
c. ...................................................................................................
3. Jakie znaczenie miała znajomość z Henrykiem Siemiradzkim?
Tu znajdziecie informacje (link do strony muzeum w Kielcach)
https://mnki.pl/sienkiewicz/pl/edukacja/lekcja_muzealna/quo_vadis__powiesc_na_miare_nobla
I jeszcze stary obraz ukazujący kościółek "Quo vadis" w Rzymie
Dużo się mówi ostatnio o sztucznej inteligencji. Postanowiłem skorzystać z inteligentnego czatu albo jak kto woli czata (podobno obydwie formy są poprawne) i poprosiłem o podrzucenie kilku pomysłów na ćwiczenia związane z naszym ostatnim tematem, czyli z wypowiedzeniami. Jedno mi się spodobało, dlatego proponuję je tutaj:
Zadanie zaproponowane przez sztuczną inteligencję:
Opisz swój idealny dzień, używając różnych rodzajów wypowiedzeń.
A oto mój pomysł na realizację tego zadania, wykonany tylko w oparciu o własną inteligencję i zaopatrzony we własny rysunek. Sztuczna inteligencja pewnie zrobiłaby to lepiej, ale co tam 😉
(1) Dziś nie muszę się spieszyć, ponieważ lekcje zaczynam o 10.40. (2) Jem pyszne śniadanie, pakuję plecak, który jest dzisiaj wyjątkowo lekki i w dobrym nastoju wychodzę z domu. (3) Pogoda jest piękna. (4) Świeci słoneczko, ale nie jest za gorąco. (5)Gdy przechodzę koło parku, słyszę radosny śpiew ptaków. (6) Samochodów nie ma na ulicy, więc nie zagłuszają miłego dla ucha ćwierkania. (7) Jaki piękny wiosenny koncert! (8) Do szkoły przychodzę dokładnie o 10.30. (9) Zaczynam lekcję z klasą ósmą, która lubi pohasać. (10) Co za miła niespodzianka! (11) Wszyscy są dzisiaj skupieni i pracują jak mróweczki. (12) Cała klasa wykonała pracę domową dla chętnych, a osiem osób mówi, że drugi raz czytają w całości „Quo vadis”, ponieważ zachwyciła ich ta powieść. (13) Myślę sobie, że to chyba sen.(14) Potem pytam kilka osób z gramatyki. (15) Wszyscy odpowiadają jak z nut, analizują zdania złożone o niezwykle skomplikowanej budowie i nikt się nie myli. (16) Wpisawszy do dziennika trzy szóstki i cztery piątki, kończę te miłe zajęcia. (17) Na kolejnych lekcjach jest podobnie. (18) Wypoczęty i w doskonałym humorze wracam do domu.
Powtarzamy obecnie wiadomości o różnych typach wypowiedzeń. Chciałbym, abyście poćwiczyli umiejętność rozpoznawania zdań pojedynczych, złożonych podrzędnie i współrzędnie oraz równoważników zdania. Zamieszczam link do testu w aplikacji Learning apps.
https://learningapps.org/watch?v=pe3mcbti524
"Quo vadis" to dość potężna powieść. Warto przeczytać ją "od deski do deski" do czego bardzo zachęcam 😀, ale ponieważ nie ma w tym roku obowiązku przeczytania całości, podaję rozdziały, które będą podstawą do naszych rozmów o lekturze podczas lekcji. A zatem czytamy:
rozdziały I do VII, X do XIII, rozdział XVI,
rozdziały XIX do XXIII oraz XXV i XXVIII
rozdziały XXXIII do XXXVI
rozdziały XLI do XLIII oraz XLVI do XLVIII
rozdziały L i LI, LIII, LVI, LVIII, LX
rozdziały LXII - LXIII
Jeszcze raz zachęcam do czytania całości. Myślę, że warto. Obraz, który zamieszczam, to "Pochodnie Nerona" Siemiradzkiego. Kto wytrwale przeczyta do końca, będzie wiedział, o co chodzi w tym obrazie.
